Dziś o przeszłości las gawędzi,
Z ogniska leci dym,
Siedzimy w kręgu jak zaklęci,
Nucąc „Jędrusiów" Hymn. 
Słuchają z nami swej legendy,
„Wanda", „Jędruś", „Zdzich",
Ożyły w słowach tej gawędy, 
Barwne przygody ich.
   
Dorzućcie drew, dorzućcie drew,
Niech buchnie jasny płomień.
Niech po wierzchołkach drzew nasz śpiew 
Poniesie falę wspomnień.
Dorzućcie drew, dorzućcie drew,
Jak wici ogień gore.
Historia wzywa; na jej zew, 
Rozsławmy polski oręż. 
 
Popłyną znów wspomnienia, które
Przypomni stary las.
W pieśniach, w serdecznych prostych słowach,
Ożyje tamten czas.
„Jędrusie" czy dziś pamiętacie,
 
Potężny, stary dąb,
Forteca i gospoda miła, 
Schronienie i wasz dom.
   
Dorzućcie drew, dorzućcie drew...